Biënnale van de Schilderkunst 8

In Gamechangers & Eyeopeners onderzoekt mudel hoe kunstenaars kijken naar het werk van vorige generaties, en naar het optreden van het medium schilderkunst in een nabij of ver verleden. Welke veranderingen brengt dit met zich mee t.a.v. hun toekomstige oeuvre? Mudel analyseert de praktijk van enkele kunstenaars die enerzijds ingebed zijn en gevoed worden door plaatselijke trends of tradities, doch er zich niet kunnen in aarden of het als een te beperkte voedingsbodem ervaren. Daarbij werden ook terugkerende patronen blootgelegd over verschillende generaties heen.

Om tot een eigen en authentieke beeldtaal te komen, moet de kunstenaar zich immers op een bepaald moment voldoende kunnen losmaken van academisme, van een groot voorbeeld, van een leermeester, van een lokale situatie, enz. Sommige kunstenaars verlaten daarom bewust hun vertrouwde habitat, zoeken andere oorden op, verruimen hun blik met nieuwe prikkels. Anderen ervaren dan weer eerder onverwacht een situatie die een radicale switch tot gevolg heeft of hen tijdelijk van koers doet veranderen.

Bepaalde kunstenaars nemen in hun kunstenaarspraktijk specifiek een vorm van onderzoek op. Anderen bestuderen of absorberen op natuurlijke wijze het werk van andere kunstenaars en/of dragen een kunsthistorische bagage met zich mee. Temeer maken al deze kunstenaars deel uit van een complex cultureel netwerk. Zijn ook deze netwerken samen te vatten? Kan er voor generaties kunstenaars of kunstenaarsbewegingen een soort stamboom worden opgemaakt?
In de presentatie van mudel zal werk te zien zijn van ondermeer Charles-René Callewaert, Emile Claus, Amédée Cortier, Werner Cuvelier, Raoul De Keyser, Marcin Dudek, Dieter Durinck, Artur Eranosian, Henri Evenepoel, Tsuguharu Foujita, Jef Geys, Gommaar Gilliams , Al Held, Torahiro Kojima, Guy Mees, Frans Piens, Johan Van Geluwe, Jos Verdegem, Pierre Vlerick en Gustave Van de Woestyne.